zondag 5 januari 2020

Epiphyllum bij een raam op het Oosten achter luxaflex, tegen direct zonlicht,

Hier voor het raam hangt een jonge stek van een Epiphyllum bij een raam op het Oosten achter luxaflex, tegen direct zonlicht, welke de stek lang, dun en stekelig uitgroeit met meerdere scheuten. Een dergelijke stek heb ik inmiddels verplaatst naar een raam op het Westen, om meer daglicht, waarop de plant met grotere bredere bladstengels zal gaan uitgroeien.

https://t.jwwb.nl/VLFNMC1nOPd2FQXpAh2TQNFtfvM=/1200x0/filters:quality(95)/f.jwwb.nl%2Fpublic%2Fy%2Fa%2Ft%2Ftemp-evqpdxgmfetcsgihzpbp%2Fh9q3su%2FDSC01809.jpg

Hier een stek van een Epiphyllum in een mini terrarium, in aarde met turfpotje op stenen/hydrokorrels met bodempje water.

Hier een stek van een Epiphyllum in een mini terrarium, in aarde met turfpotje op stenen/hydrokorrels met bodempje water. De jonge stek ontwikkelde dunne stekelige scheuten welken doorhangen. De toppen van de scheuten ving ik op in turfpotjes met potgrindmix met doel om wortel te schieten en verder jonge scheuten te vormen. Vanuit de basis ook de eerste twee gezonde "volwassen groeischeuten". Indien de scheuten in de turfpotjes goed wortelen en scheuten gaan vormen kan deze plant opgepot worden naar een grotere ( hang-) pot en naar buuiten onder een afdak hangen. Buiten groeien de planten toch beter dan binnen in huis, vanaf de lente/zomer. Wel gevaar voor nacht vorst-schaden.

Omschrijving van de laatste ontwikkelingen met mijn planten volgen nog op een later tijdstip.

https://t.jwwb.nl/_rKJCIuUQ9IvXcRarUtdVTZf9Ok=/1200x0/filters:quality(95)/f.jwwb.nl%2Fpublic%2Fy%2Fa%2Ft%2Ftemp-evqpdxgmfetcsgihzpbp%2Fgko4gs%2FDSC01849.jpg

Stekken, zo klein mogelijk deel van een bladstengel laten wortelen.

Stekken, zo klein mogelijk deel van een bladstengel laten wortelen.
Indien een volgroeide bladstengel tegen het lamplicht gehouden, dan zijn de bladnerven zichtbaar.
De hoofdnerf en de aftakkingen, tussen iedere lob, of tepel genaamd.

Het blad in de lengte door de hoofdnerf gesneden opgedeeld en vervolgens die delen weer verder opgedeeld door de lobben gesneden, zodat ieder deel een zij-nerf bevat.

Dit enige tijd laten indrogen op lichte plaats. Kan dagen of weken duren.
Vervolgens kunnen deze delen in de stekgrond geplaatst, rechtstandig of onderste boven.

https://t.jwwb.nl/FH7OU-g_8aheJkNvTMMoRoLK450=/1200x0/filters:quality(95)/f.jwwb.nl%2Fpublic%2Fy%2Fa%2Ft%2Ftemp-evqpdxgmfetcsgihzpbp%2Fls34hl%2FDSC01249.jpg

Kort samenvattend: Te zien is een bladstengel van Epiphyllum.
De stengel heeft insneden door de tepels, tussen de bladnerven welken tussen tepels eindigen. Een plastic lint voorkomt dat de bladstengel weer aaneen groeien kan. Na lidtekenweefselvorming wordt deze stengel los gesnoeid van de plant en in langsrichting door de bladnerf doorgesneden.
De diverse stukken van elkaar los te breken, vormen elk een mini-stekje. Ondersteboven geplant in stekgrond in een warm/vochtig/licht terrarium, de grond niet te nat, moeten de stekken wortel schieten en gaan groeien met kleine 6-kant/ronde stekelige scheuten. Deze jonge scheuten terugleidend naar de grond, opdat deze opnieuw wortel zullen schieten en vervolgens stevige nieuwe scheuten kunnen ontwikkelen die uitgroeien tot een volwassen plant met de gebruikelijke brede, platte bladstengels.

Na los snijden en opdelen van de bladstengel in vele kleine stekjes, de sneden droog deppen met een keukepapier en vervolgens dompelen in vloeibaar kaarsvet en direct koelen in koel water, eventueel herhalen tot gewenst resultaat. Zo infectie en rot tegen gaan en sneller / direct over kunnen gaan tot het plaatsen van de stekjes in stekmedium, potgrond of water.

Te zien is dat vanuit een bladnerf hier een krachtige bloemknop groeit.

https://t.jwwb.nl/uDxOHc56gk9axE2aiPR5lWYYgRs=/1200x0/filters:quality(95)/f.jwwb.nl%2Fpublic%2Fy%2Fa%2Ft%2Ftemp-evqpdxgmfetcsgihzpbp%2F5hitvn%2FDSC01222-1.jpg

https://f.jwwb.nl/public/y/a/t/temp-evqpdxgmfetcsgihzpbp/40109855-35f7-4081-a73d-0c2132dfb79e.jpg

Stapelen van terarium op terrarium met hierin stekken van Epiphyllum bladcactus in diverse ontwikkeling stadia.

Stapelen van terarium op terrarium met hierin stekken van Epiphyllum bladcactus in diverse ontwikkeling stadia. Op de top een ongewortelde baldstengel. Daaronder een bladstengel stek met een kleine nieuwe scheut. Daaronder een tweezijdig gewortelde boog stengel stek met enkele nieuwe scheuten. Onderop een stek met grotere scheuten, begint al wat op een volwassen plant te lijken. De terrarium-bakken zijn gestapeld op de deksel(-s) van de bak eronder staand. Deze deksels liggen er los op en zijn deels verschuifbaar om meer of minder open , de luchtvochtigheid in de bak enigzins te kunnen reguleren. Regelmatig sproeien met bloemenspuit helpt, nu en dan een weinig water geven met plantgieter, maar niet teveel water op de bodem creëren! De opbouw van de bakken, onderin een laag hydrokorrels, daarop boomschors-hout-snipppers, met hier tussen een potgrond-mix; wit zand, potgrond, rottend houtsnippers van berk, perliet, kalk korrels, koemestkorrels, draadmos uit het gazon.

(Optioneel: voor gebruik de grondmix evenals de hydrokorrels en houtsnippers-schors verhitten in een magnetron-oven gedurende enige tijd om het enigzins steriel te betrachten om plantziekten door schimmmels, bacteriën en ongedierte tegen te gaan. Geruime tijd laten koelen, onder nu en dan omscheppen/roeren, alvorens er planten in te plaatsen.
Deze methode vaker op internet tegen gekomen, als bijvoorbeeld op YouTube, dit toegepast mede naar aanleiding van enkele teleurstellende resultaten, wanneer schimmel tot rotting van planten leiden, evenals slakken en pissebedden welken met draadmos uit de tuin kwamen, de planten aanvreten.)

https://f.jwwb.nl/public/y/a/t/temp-evqpdxgmfetcsgihzpbp/03858ada-2588-42c9-b5f2-1bf7897405c7.jpg

Epiphyllum Angular stekken

https://t.jwwb.nl/pXgUVOIS1ldrz-shboFlcLRmiRo=/0x74:715x1614/458x986/f.jwwb.nl%2Fpublic%2Fy%2Fa%2Ft%2Ftemp-evqpdxgmfetcsgihzpbp%2F0bf11978-0c3c-497d-a5e8-28f1cc77d3b1.jpg

https://t.jwwb.nl/8Ys-D-41ui4YyJdG5r2cOCSHY1o=/0x413:1080x1508/217x220/filters:quality(95)/f.jwwb.nl%2Fpublic%2Fy%2Fa%2Ft%2Ftemp-evqpdxgmfetcsgihzpbp%2Ffc4d1aae-f1f5-450b-969b-ecb082d57490.jpg

Hier te zien is een stek van een Epiphyllum welk tweezijdig is geworteld, 2

Vervolg Blog : Ontwikkeling van een stek.

Hier te zien is een stek van een Epiphyllum welk tweezijdig is geworteld, zodoende als een boog in de potgrondmix staat.
Vanuit de top van de oorspronkelijke scheut van de bladcactus is een nieuwe scheut uit gegroeit langs de bodem van de pot , weer omhoog, zie de rechtstandige scheut naast de boog.
Vanuit deze nieuwe scheut is te zien dat er meerdere jonge zijscheuten ontstaan, zie de rozige gekleurde mini scheutjes aan de staande scheut. De rosige kleur ontstaat door de snelle groei, wanneer de scheuten meer tot wasdom komen ontwikkeld zich meer bladgroen en zal de scheut uiteindelijk eerst licht groen en later donkergroen kleuren.

De scheut is gelijk de oorspronkelijke vorm van de volgroeide b;adstengel, als van een volwassen plant.

Met een weinig geluk zal deze plant over een jaar zijn eerste bloemen kunnen dragen.

een stek van een Epiphyllum welk tweezijdig is geworteld,

Hier te zien is een stek van een Epiphyllum welk tweezijdig is geworteld, zodoende als een boog in de potgrondmix staat.
Opmerkelijk is dat de scheuten zeskantig zijn en over de lengte rondom bezet met kleine stekels, net als bij een gewone cactus.

Vanuit deze gebogen scheut is te zien dat er meerdere jonge zijscheuten ontstaan, zie de rozige gekleurde mini scheutjes aan de staande scheut. De rosige kleur ontstaat door de snelle groei, wanneer de scheuten meer tot wasdom komen ontwikkeld zich meer bladgroen en zal de scheut uiteindelijk eerst licht groen en later donkergroen kleuren.

De scheut is niet gelijk de oorspronkelijke vorm van de volgroeide b;adstengel, als van een volwassen plant. Naarmate de plant groeit zal de bladstengel uitgroeien naar een platte stengel met aan twee zijden tepels.

Met een weinig geluk zal deze plant over twee jaar zijn eerste bloemen kunnen dragen.

Voorgeschiedenis van mijn ervaringen met bladcactus Epiphyllum

Epiphyllum sub-tropische bladcactus.

Het is weer april en de Epiphyllums komen langzaam aan weer in de knop en ook begint de groei van scheuten met een rosige gloed in de topjes. Afwachten wat de planten gaan doen. Ik probeer de bloempotten geleidelijk aan te verwisselen voor glazen kweekbakjes, terrariums. Dit om warmte en vochtigheid bij de planten wat te helpen in stand te houden. Het blijven sub-tropische planten en Epiphyten, een soort van planten die van nature groeien op andere planten / bomen in holten. Met betrekkelijk weinig wortels in staat om uit de vochtige lucht deels het vocht te halen om te groeien. Een humusrijke en luchtige bodemstructuur , goed vocht doorlatend, niet te nat maar wel iets vochtig is gewenst. Ik probeer ook het stekken van de bladcactus weer verder te ontwikkelen. Met diverse methodes, gebruikelijke en minder gebruikelijke, meer eigen experiment trachten om de planten-delen te laten wortelen en uitgroeien tot volwassen planten die weer zullen kunnen gaan bloeien. De ervaring leert dat een broeierige lichte / warme / vochtige omgeving voorkeur heeft , maar geen direct zonlicht (bij de zon op hoogst van de dag, tussen circa 11:00 uur en 16:00 uur). Verder niet in direct water of te vochtige bodem / potgrond, met kans op rotting. Daarbij gelet op dat de snijwonde van het plantdeel eerst indrogen kan indien dit in bijvoorbeeld hydrokorrels, vermicullum of potgrond gezet om te wortelen. Zelf kies ik er dikwijls voor om de stek ondersteboven in het stekmedium te zetten om te laten wortelen. Dikwijls vormen zich van nature ook al wortels-beginsels in de toppen wanneer de plant wat droog gehouden wordt, of juist heel goed groeit. Na het wortelen en begin van groei van de stek , kan ik deze oppotten in een niet te grote pot appart of met meerdere stekken gelijktijdig in een iets grotere pot. Een terrarium met deksel kan tijdelijk de groei stimuleren , maar niet langer dan nodig want de kans op schimmelvorming of rot is redelijk groot. Dan de deksel openzetten of verwijderen en eerst de bak iets laten indrogen voordat ik weer voorzichtig een weinig water geef.

Voorgeschiedenis van mijn ervaringen met bladcactus Epiphyllum

Wanneer ik een bladstengel tegen helder licht houd kan ik de bladnerven zien, vanuit de kern naar de tepels, inkepingen aan de randen van de bladstengels.
Voor zeer kleine stekjes snijd ik de bladstengel op meerdere plaatsen in tussen de tepels en bladnerven door tot tegen de kern. Deze laat ik een periode indrogen. Later neem ik het bladstengeldeel los na enkele weken. Dan snijd ik met een steriel scherp mes de stukjes bladstengel los , elk met een bladnerf. de topjes zet ik onderste boven in de mini turf potjes met potgrond in een terrarium. En dan wachten tot er groei ontwikkeld.

Epiphyllum bladcactus , van stekken uit groeiend naar volwassen planten.

Een uit de hand gelopen hobby (obcessie), mede als gevolg van wat tegenslagen, waarbij de planten het te verduren hadden, uit de (moeder-) planten stekken gekweekt en opgepot. De vensterbank gevuld met enkelt Epiphillum bladcactus.
De plant is er één met een gebruiksaanwijzing. Veel licht en warmte (in verhouding, anders worden de planten iel en spichtig), maar geen direct zonlicht op het heetst van de dag. Een standplaats bij het raam op het noorden of oosten heeft de voorkeur. De plant is een subtropische die geen langdurige droogte verdraagt. Echter teveel water geven betekend het doodvonnis voor de plant. Van oorsprong groeit de plant in het tropisch regenwoud in holle bomen in (half-) schaduw. In de winter wanneer de dagen korter zijn, niet te warm zetten, omdat de plant dan spichtig uitgroeit. Door de plant koeler weg te zetten op een lichte plaats, komt de plant in een rustperiode. Gedurende de rust periode de plant niet bemesten en spaarzaam water geven. Wel eventueel met de plantenspuit besproeien van de bladstengels. Temperaturen tussen de 10 en 15 graden Celcius helpen de plant te stimuleren om knoppen te vormen en rijkelijk te gaan bloeien. Zodoende kan een slaapkamer of niet verwarmde lichte ruimte in huis geschikt zijn om de plant te overwinteren. Temperaturen onder de 6 graden Celcius doen de plant geen goed. De grond waarin de plant groeit moet goed water doorlatend zijn, meestal een mix van potgrond, turf en scherp zand. Als ondergrond gebruik ik meestal hydro korrels. Hydro korrels geven geleidelijk vocht door aan de potgrond, zonder dat deze potgrond gelijk een spons alle vocht opneemt. In het laatste geval zal rot optreden aan de wortels en de plant zelf. Zodoende kan ik toch een bodempje water in de pot laten om de plant langere tijd tegen uitdroging te beschermen. s’ Zomers kan de Epiphillum naar buiten, let wel, geen direct zonlicht op het heetst van de dag, dus in de schaduw van een muur of schutting, dan wel gebruik van schaduwdoek, wat diffuus daglicht doorlaat. De plant is een hangplant, dus een hoge standplaats is gewenst. Een hangende pot of een hoge pot of een pot op een verhoging zijn geschikt. Let wel op dat de plant erg geliefd is bij slakken, dus bij voorkeur niet op de tuingrond plaatsen indien er (veel) slakken in de tuin zijn, vooral s’ nachts of na een regenbui komen slakken massaal tevoorschijn en kunnen de plant lelijk beschadigen of geheel wegvreten als ze met velen zijn. De plant laat zich goed stekken. Een blad of een stukje blad kan wortelen , waaruit dan weer een grote plant kan groeien. Er zijn diverse methoden van stekken, ook op internet staat er op wiki-pedia gedetaileerde uitleg over hoe de beste resultaten te bereiken met stekken en opkweken van de planten. http://www.wikihow.com/Grow-Epiphyllum-Cactus
Zelf heb ik na diverse methoden geprobeerd te hebben mijn eigen ervaringen gebruikt om een eigen methode van stekken te ontwikkelen, met redelijke kans van slagen en bovendien veel sneller resultaat geeft. Ik gebruik een terrarium met een dikke laag hydro korrels in een bodem water. De bak staat achter een vitrage in de vensterbank op het westen. Dat resulteert in veel licht en warmte, maar geen direct zonlicht. Met een glazen deksel deels op een kier regulier ik de luchtvochtigheid. Ik plaats de te stekken bladstengels onderste boven in de hydro korrels, maar zo dat ze niet direct in het water staan. Na ruim een week of twee, kunnen er al diverse wortels van tot wel 5 centimeter ontwikkeld zijn. Vervolgens plant ik de jonge stek met wat potgrond in een turf potje en dat weer in een kunststof potje van gelijke afmeting. Dat plaats ik weer in een sier pot met onderin een laagje hydro korrels, om rot tegen te gaan. Al spoedig ontwikkelen zich groeischeuten, welken eerst naar de bodem van de pot groeien en vervolgens langs de rand van de pot weer boven de grond komen en uitgroeien tot stevige gezonde bladstengels. Dan is het tijd om de stek op te potten naar een slag grotere pot met een mix van potgrond met turf en zand voor een stevige en goed waterdoorlatende basis voor de plant. De plant bloeit eerder indien er meerdere stekken in een wat grotere pot geplaatst worden. Pas wanneer de plant tegen de grenzen van de pot groeit, wil deze knoppen vormen en gaan bloeien. Zodoende niet direct in een te grote pot, maar jaarlijks een klein slag grotere pot met wat nieuwe grond erbij voor het beste resultaat. Wanneer de plant te lang in dezelfde grond staat, kan de grond inklinken minder vocht en lucht doorlatend worden en kunnen de wortels verstikken/gaan rotten en de plant geleidelijk af gaan sterven. Dus met enige regelmaat voorzien van nieuwe grond en eventueel grotere pot, elk jaar of om het jaar kan de levensduur en de kwaliteit / condities van de plant op peil houden.
Er zijn ook bodem verbeteraars als perliet en vermiculiet te koop bij tuincentra, wat gemengd door de plantpotgrond de condities voor de plant verbeterd. Deze materialen zijn als korrels door de bodem te mengen. Het is van oorsprong een natuurlijk materiaal dat na verhittingsproces bij de productie opzwelt gelijk popcorn. Het is daardoor erg licht in gewicht, heeft goede eigenschappen doordat het veel water en voedingsstoffen kan opnemen en geleidelijk weer kan afgeven aan de plant. Zelf ben ik nog niet overgegaan tot het gebruik van deze materialen. Deze vermiculiet in pure vorm is een steriel materiaal, wat het geschikt maakt om planten in te zaaien of stekken, in bijvoorbeeld een gesloten zakje of potje een weinig vochtig met water. Het water wat verdampt, condenseert vervolgens om weer te worden opgenomen door het materieel. Zodoende vraagt het weinig tot geen extra onderhoud tot de plantjes/stekken voldoende geworteld zijn om te worden opgepot. Dit kan met het aanhangende materiaal van de vermiculiet. De overige vermiculiet kan opnieuw gebruikt worden voor zaaien of stekken, dan wel door de potgrond gemengd als bodemverbeteraar.
Epiphillum bladcactussen kunnen vruchten vormen na de bloei. Wel moeten de bloemen dan bestoven zijn, de stuifmeel van de meeldraden op de stampers gebracht, middels een kwastje of wattenstaaf. Sommige soorten zijn zelf bestuivend, maar kruisbestuiving zou beter werken. In de natuur zijn er vleermuizen die de bloemen bestuiven in het regenwoud. De meeste Epiphyllums zijn nachtbloeiers en s’ nachts vliegen er geen bijen of hommels om de bloemen te kunnen bestuiven. De bloemen kunnen groot als een hand zijn. Wanneer de plant vruchten vormt, kan het maanden duren voor deze rijpt. De vruchten zouden eetbaar zijn. Wanneer de vrucht af gerijpt en open barst, zijn de zaden geschikt om gezaaid te worden. Planten uit zaad opkweken vergt wat meer geduld dan planten uit stek vermeerderen, voordat deze als plant gaan bloeien. Wel is het mogelijk nieuwe varianten, ook wel hybriden genaamd te kweken uit zaden.
Epiphyllums zijn er in diverse soorten en maten en in diverse kleuren. Ook zijn er veel kruisingen van soorten, ook wel hybriden genaamd.
Om de planten in goede conditie te houden en tot bloei te krijgen vraagt enige kennis en ervaring en veel geduld. Maar wanneer de planten eenmaal bloeien word het geduld en inspanningen beloond met uitzonderlijke en indrukwekkende bloemen.

https://www.youtube.com/watch?v=vDmmPS4K9K8

Ik ben benieuwd of er meer mensen met ervaringen met deze plantsoort Epiphyllum zijn op Tumblr.

https://www.tumblr.com/blog/lazyobjectplant

Mijn epiphylum is momenteel buiten (eind september), had het maar 2 maanden en de bladeren worden wit,

https://en.wikipedia.org/wiki/Selenicereus_anthonyanus
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/1854188.stm

Hallo mijn epiphylum Anguiliger is momenteel buiten (eind september),
 had het maar 2 maanden en de bladeren worden wit,
 zacht en vochtig ...
 het is in goed doorlatende zandgrond en zon vanaf de middag.
 Ideeën?

Het kan zijn dat het te veel en te lang direct zonlicht is
 dat schade aan het stengelblad van uw Fishbone Cactus veroorzaakt.
 De stengelbladeren kunnen door de zon verbrand worden,
 wat kan veranderen in zwakke witte stervende stengelbladeren.
 Ook over water of een combinatie van beide te veel zonlicht en
 te veel water.
 Wanneer de wortels kunnen rotten, kan de stengel ook rotten,
 of de stengel kan uitdrogen omdat er geen wortels zijn
 om de plant te voeden met het water uit de grond.
 De Epiphyllum is een epifyt cactus die van oorsprong
 groeit in een subtropisch regenwoud in de schaduw in bomen
 op een niet-parasytische manier.
 Het heeft ook een bijnaam als Orchidée Cactus,
 vanwege dezelfde soort inheems groeit in het regenwoud van Zuid-Mexico.
 Dus voor goede resultaten met die planten kun je beter
 een grond mengsel kiezen dat is gespecialiseerd voor orchideeën,
 in plaats van grond mengsel voor het Woestijn Cactus.
 De Epiphyllum houdt het best van een plek ten noorden
 van een huis of muur. Je kunt ook wat schaduw creëren,
 zodat de planten niet verbranden als de zon hoog staat.
 Direct ochtend zonlicht en avond zonlicht zullen uw planten goed doen.

Eerste cactus vrucht aan mijn Epiphyllum

Bodemgesteldheid van potgrond-mix testen op vochtigheid.

De bodemgesteldheid van de potgrond-mix in de planten pot testen op vochtigheid, door middel van gebruik van stokjes. Dit kunnen bamboo-stokjes zijn, maar ook bijvoorbeeld ijslollie-houtjes, sate-stokjes. De achterliggende gedachte is , dat de cactus niet te lang te vochtig moet staan, speciaal wanneer de plant in rust is, de temperaturen lager, de dagen korter. Ook al lijkt de bovenlaag al spoedig droog aan te voelen, kan er onderin de potgrond toch meer vocht of zelfs overmatige bewatering optreden. Door gebruik van stokjes diep in de potgrond gedrukt, neemt dit het vocht uit de grond op. Door nu en dan voor het optioneel water geven, de stok uit de grond te trekken, kan aan de hand van de kleur en/of aanklevende grond bepaald worden of de grond al voldoende ingedroogd is voor een volgende gietbeurt, dan wel nog een keer word overgeslagen, dan wel gematigd water krijgt.
(Eigenlijk het idee zoals dat bij het peilen van het niveau van de motorolie in verbrandingsmotoren in voertuigen…, d.m.v. gebruik maken van een peilstok…)
Ook kan er gekozen worden voor een transparante pot of bak, met een dubbele bodem, dan wel andere vorm van drainage (potscherven / hydrokorrels / steentjes) opdat zichtbaar gemaakt kan worden hoe de potgrond bodemgesteldheid is. Dit kan helpen om een indicatie te stellen of er wel of niet bewaterd worden zal, dan wel uitgesteld tot de grond voldoende ingedroogd geraakt.
De stokjes kunnen op den duur uiteenvallen / composteren in de grond. Dit vormt dan mest voor de plant. Zodoende indien gewenst een extra stok in de grond plaatsen, indien de eerdere stok vergaat (lekker laten zitten).
Tevens kunnen de stokjes een brug vormen tussen een eventuele waterbuffer in de dubbele bodem, naar de grond, via capilaire werking water afgeven aan de grond, zonder dat de grond gelijk een spons teveel water opnemen kan uit de waterbuffer / dubbele bodem.

Experimenteel vermeerderen van de Epifytische bladcactus Epiphyllum:

Na jaren van experimenteren om langs diverse stekmethoden een redelijke tot goede kans van slagen te ontwikkelen, om uit een bladstengel één tot meerdere gezonde stekken te laten groeien ging met successen en tegenslagen.
Overmatige bewatering, met name in perioden van weinig / korter licht en minder warmte wanneer de planten in rust geraken blijken funest. Rot vanuit de wortels of ook vanuit de stengel zelf is dan dikwijls een logisch gevolg.
Daarbij kan indien de planten op de tocht staan plantziekten ontstaan in de vorm van bijvoorbeeld bladluis.
Vreemd is dan ook mijn bevinding, als ik na diverse omwegen tot de conclusie kwam, dat het nemen van stekken van deze bladcactus, puur op een bodempje water, liefst in een transparante glazen of kunstof reservoir de mogelijk snelste en efficiëntste methode bleek te zijn. En wel speciaal gedurende de zomer, veel licht en warmte, wel letten op beperken van direct zonlicht, met uitzondering van in de morgen en in de avond.
Daarop voort experimenterend, heb ik al maanden een gewortelde stek in een glazen pot met hydrokorrels staan in een bodempje water, dus geen grond erbij. De pot heeft een dubbele bodem met gaten erin opdat de wortels altijd naar het water groeien kunnen, ook indien de hydrokorrels soms tijdelijk droog komen te staan, om vervolgens weer opnieuw een bodempje water, circa een centimeter bij te vullen. Geleidelijk begint deze stek uit te groeien tot een plant. Ik wil niet te vroeg juigen omdat de winter pas net begint en doorgaans de Epiphyllums in de winter geen of amper water krijgen indien in de grondmix geworteld. Zal deze plant de winter doorstaan, met de wortels in de hydrokorrels en deels in het water reservoir? Op hydrocultuur?
Ook nu de planten in rust komen, groei neemt af, ontwikkelen de wortels zich. Nu de planten minder water krijgen zie ik in de glazen bakken meer wortelgroei ontwikkelen. Zelfs nieuw te nemen stekken van de moederplant, in water geplaatst vormen nog redelijk goed nieuwe wortelgroei. Echter soms wanneer de stekken, eenmaal geworteld, te lang in het water blijven staan, gaat de kwaliteit van de nieuwe wortels soms achteruit. Water verversen helpt wel , maar niet altijd 100% om de wortels in water in goede conditie te behouden.
De gewortelde stekken plaats ik na verloop van tijd te samen in de potgrond mix in een middelmatig grote pot nu in de winter . In voorjaar en zomer zou ik de stekken appart in kleinere potjes plaatsen. Beiden is wat voor te zeggen. Echter beperkte ruimte vraagt soms om creatieve oplossingen.
Daarbij is mij opgevallen dat bij meeste tuincentra waar de Epiphyllum tesamen met Ripsales steeds vaker word verkocht. De potten dikwijls met 12 tot 15 stekken bijeen in een grotere pot tonen als zijnde een grote plant. En daar zijn de prijzen dan ook naar….
Een ander experiment, is het rechtstandig en onderste boven stekken van een bladstengel. Beiden met goed , maar wezenlijk verschillende resultaten.
Het verschil zit hem daarin, dat bij onderste boven stekken, de top van de bladstengel wortelgroei ontwikkeld, tevens groeit de stengel ondergronds verder door, dieper de grond in om vervolgens weer boven de grond te komen groeien. Deze ontwikkeld direct een nieuwe plant welk al spoedig krachtig uitgroeien kan met volwaardige bladstengels. Eigenlijk lijkt deze stek methode meest op de natuurlijke vermeerdering via afleggers, dat houd in dat daar waar de toppen van de bladstengels de grond raken en wortels ontstaan en nieuwe plant ontwikkelen zal.
Bij rechtstandig stekken nemen, word de moederplant, zo gezegt opgedeeld en opnieuw geworteld. De vernieuwde plant kan direct knoppen en nieuwe bloemen ontwikkelen als het daar de tijd voor is. Wel kan het even duren voordat de plant uitgroeien zal tot een meer vertakte forsere plant. Ook vraagt deze stek methode meer geduld en kennis van zaken om het met redelijke kans op succes te volbrengen. Daartoe zal de bladstengel, na los nemen van de moederplant eerst herstellen van de verwonding, dit om rot tegen te gaan. De stengel blijft enige perioden van weken liggen, op een lichte droge plaats uit de zon. Er vormd zich lidteken weefsel. Vervolgens wordt de stek in de aarde geplaatst, onder plastic, of regelmatig besproeien van de bladstengels, de grond niet begieten met water. Pas wanneer de stek worteld en er nieuwe groei ontwikkeld, spaarzaam beginnen met water geven .

Vervolg van het nemen van stekken van de Epiphyllum:

Eerder beschreef ik het nemen van stekken en hoe de mogelijkheden waren om tot een redelijk resultaat te komen, met redelijke kans van slagen bij het creëren van nieuwe stekken tot jonge planten. Redelijk vlotte methoden om snel gezonde nieuwe planten te kweken door vermeerdering. Hierbij gelet op de kwaliteit en snelheid, om volle, vlot bloeiende planten te creëren.
Echter, indien tijd geen beperking is en er voor de kwantiteit gekozen wordt, dan is er nog een andere mogelijkheid. Ik vermelde eerder al dat de groeikracht van de te stekken bladstengels meest in de top zit. Daarnaast ontwikkeld de groei zich tussen de tepels in de bladoksels, indien tegen het licht gehouden, kan de hoofd bladnerf en de vertakkingen van deze nerf, richting de bladoksels tussen de tepels zichtbaar gemaakt worden.
Door diverse stekmethoden te samen toe te passen en optimaal van het beschikbare te stekken materiaal gebruik te willen maken, kan de bladstengel worden opgedeeld in kleinere proporties, welk ieder een top / einde van een bladnerf, dan wel vertakking bevatten.Deze toppen vormen dan de nieuwe groei, uiteindelijk. En ook hier bestaat beiden de mogelijkheid om rechtstandig of onderste boven te stekken/wortelen. Eenmaal geworteld nog een langdurige weg te gaan tot de nieuwe plant tot wasdom komen kan en gaat bloeien.
Rechtstandig gewortelde ministekken lijken in het geheel niet op de moederplant, in beginsel zijn deze als een heuse cactus dicht bezet met stekels, en ook niet plat, echter meer rond met meerdere ribbels in langsrichting, circa 5 a’6 ribbel bezet met stekels. Naarmate deze stekjes uitgroeien gaat dat over in driehoek en uiteindelijk platte bladstengels welken nog slap doorhangen en naar de grond rijken. Daar waar deze stengels kans zien de grond te raken en daar opnieuw kunnen gaan wortelen, treed er een groei versnelling op en zal de plant plots meerdere zij scheuten ontwikkelen die uitgroeien tot bladstengels. De plant word volwassen en kan op zijn vroegst het jaar daarop of daarna pas gaan bloeien.
Deze stekmethode lijkt nog het meest qua ontwikkeling van de jonge plant op zaailingen van deze plantsoort, uit zaad vermeerderd.
Zo zou ook bij zaailingen de groei positief beïnvloed kunnen worden door de top van de jonge doorhangende plant opnieuw te laten wortelen, waarop de plant zijn energie niet kwijt kan in beginsel en daarop reageren kan door meerdere nieuwe bladscheuten te ontwikkelen langs de bestaande bladstengel.
Onderste boven stekken, resulteert dikwijls in wortelvorming en onder de grond nieuwe groeischeut, die eenmaal weer boven de grond kan uitgroeien tot een normale bladstengel, welk zich na verloop van tijd kan vertakken en zo meerdere bladstengels vormen zal. Uiteindelijk kan zo de tussenstap overgeslagen sneller tot resultaat van een volgroeide plant ontwikkelen.

https://66.media.tumblr.com/7494d16cb28e8ed3e618d3cdea2d9aab/tumblr_pr7n8jEOi31vg9imuo9_1280.jpg

Vervolg van vermeerdering van de Epiphyllum bladstengel cactus door middel van zaden uit de vruchten van de plant:

De vruchten kunnen vele zaden bevatten en indien eenmaal goed gerijpt en geöogst en bijtijds gedroogd, dan wel in de grond gezaaid, kunnen zich nieuwe kiemplantjes ontwikkelen. In beginsel met twee zaadlobben (lijkt op blaadjes) waartussen de nieuwe cactus zal groeien. rond met langs ribbels en bezet met stekels langs de ribbels. Helaas is dat zaaien bij mij zelf nog niet gelukt. De vrucht welk ik aan de Guatamalis had liet ik (te) lang hangen, uiteindelijk nog wel geöpend en in de aarde gestopt, zonder enig zichtbaar resultaat. Ik heb nog een beginnende vrucht aan de Crenatum hangen, echter is de vraag of deze wel volledig zal ontwikkelen en afrijpen. Wel heb ik kunstmatig destijds de bloemen stampers bestoven met stuifmeel van andere en dezelfde bloemen. Met als resutaat de eerste vrucht beginsel aan de bladstengel. Op YouTube heb ik wel tal van voorbeelden voorbij zien komen in video’s van meest hobbyïsten. Hoe in een kweekbakje of kweekzakje (diepvrieszakje op keukenpapier matig bevochtigd) na maanden tot kiem komen, om dan vervolgens in bakjes met grondmix verder te ontwikkelen en uitgroeien, verspeent worden en tot heuse planten ontwikkelen.

Eerder ergens in juni een stek van 1 á 2 maand in de knop/bloei weggegeven aan een kennis. Slechts 1 van de knoppen kwam tot bloei. Wel bijzonder dat de stek in wording gewoon knoppen vormde en uiteindelijk geworteld en gebloeit heeft.

Lang wachten wordt geleidelijk beloond met de groei van vele nieuwe bladstengel scheuten aan één van mijn jonge Epiphyllum bladcactus planten. Hier is een stek, tweezijdig geworteld, de plant kan zijn energie aanvankelijk niet kwijt, om vervolgens vele nieuwe zijscheuten te ontwikkelen. Bij voorkeur zou ik de nieuwe scheuten welken hangen opnieuw terug leiden naar de grond om dan weer opnieuw te wortelen en zo sneller een grotere veel vertakte bladcactusplant te ontwikkelen. Echter in de winter is de groei eruit, zodoende wachten tot het voorjaar om te bedenken wat te doen met deze plant. De scheuten zijn nog te jong om bloei te ontwikkelen, naar mijn ervaringen.

Epiphyllums in diverse groei stadia.

Epiphyllums in diverse groei stadia.

Op de foto een Epiphyllum, gestekt op water, vervolgens geplaatst in een turfpotje, met gaatjes onderaan, en een potgrond in tabletvorm, water erbij en het vult het potje. Vervolgens het op een laagje hydrokorrels in een glazen pot in de vensterbank, achter gematteerde “inkijk werende privicy-folie”, wel diffuus licht doorlatend dus geen direct zonlicht. De stek, bestaande uit een hoofdscheut waaruit vier zij scheuten, allen geworteld aan de toppen, geplant in aarde. Doordat de scheuten verbonden met elkaar via de hoofdscheut, versterken deze elkaar als zijnde één grote stek. Ondergronds groeien de toppen van de scheuten door om later weer bovengronds te komen en direct krachtig uit te groeien tot een groei-krachtige volwassen plant. De glazen pot laat licht en warmte door tot de turf-pot, de turf-pot ademd, neemt vocht op en verteerd tot natuurlijke bemesting van de plant met voedingsstoffen. De pot zorgt voor een broeierige hoge luchtvochtigheid. Bij afkoelen condensatie en terugvloeien van vocht naar de bodem met hydro-korrels. De korrels maken het mogelijk om een reserve water onderin de pot te hebben, zonder dat de plant te nat staat. De wortels zullen door de turf-pot naar de bodem en water groeien.
De plant groeit op hydro-cultuur, of op rottend hout en mos, of in potgrond mengsels. Maar in potgrond mag de grond niet te vochtig worden/blijven omdat dan rotting optreden zal op korte termijn.In potgrond moet de plant ook jaarlijks of tweejaarlijks verpot en voorzien van nieuwe grond-mix deels. Om de condities in potgrond-mix optimaal te houden, de plant in een kleine pot plaatsen, zodat weinig water gegeven kan en het water weer vlot verbruikt door de plant en verdamping. Tevens ervoor zorgen dat de bodem een zeer goede drainage heeft, met dubbele bodem-buffer voor water opslag en uitlekken. Mos en traag verterend plantaardig materiaal, boomschors, bamboo scheuten, rottend zacht (Berken-) hout, perliet, grof scherp wit zand door potgrond of vermiculiet. Zelf experimenteer ik met minimaal oplosbare mestkorrels, of een weinig koemestkorrels, enkele kalkkorrels, een weinig turf, maar ook kokers van kunstof, potscherven of glas, om beluchting onderin de pot en om bewatering van onderaf, zodat de benodigde vocht geleidelijk wordt opgenomen, en een ideaal maximum niveau gehanteerd kan worden, en de plant verzorging toch onderhoudsarm blijft. Actieve koolstof of as gemengt door de hydro-korrels zou micro-organismen in het water reservoir; zoals bacterieën en schimmels tegen gaan en de condities van de plant langer gezond houden. Ook beter voor de luchtkwaliteit binnenshuis en gezondheid. Als scheiding van hydro-korrels en potgrond-mix probeer ik worteldoek (bedoeld voor de tuin). Lastiger voor wortels om er langs heen te kunnen groeien, wel beter effect tegen overmatig opnemen van water in de potgrond. Ik zou in plaats van hydro-korrels ook een dubbele bodem kunnen creëren en op enkele posities met poreus materiaal als aardewerk pot, baksteen, turfstroken rondom, of katoen stroken textiel, of lonten/veters welken een minimum contact tussen de potgrond-mix en het water reservoir creëren om automatisch op peil houden van de vochtigheid van de bodem en gezonde basis en wortelgroei van de planten in deze potgrond-mix in de pot.
Wanneer de plant voldoende groot is, kan deze in een weinig grotere pot verpot worden, om weer enige tijd verder te kunnen groeien.

Voorbeeld van de ontwikkelingen van de Epiphyllum van klein stekje tot een grotere plant, deels zijn het dezelfde planten getoont, deels andere welken verder in ontwikkeling zijn:

Kleine stekken van de Epiphyllum, gaan in beginsel over tot dwerggroei en lijken dan meer op zaailingen van de plant dan op stekken van de volwassel planten.

https://66.media.tumblr.com/e33cfe82e8a8e353dcbd0d4f7bd6fa40/89ea2

b59e1d18194-9b/s1280x1920/15ddc2117ef3f33146dfdd08753c0f24eaebed2c.jpg

Een aantal jonge planten uit stek vermeerderd van de Epiphyllum, bij elkaar in een bak geplaatst. Wanneer het weer het toestaat gaan diverse planten weer naar buiten onder een afdak, waar ze beter ontwikkelen dan binnen in huis. Dit omdat de ruimte binnen beperkt is en de planten dus niet op de meest ideale posities kunnen staan.
Een mooie veelbelovende plant in hoge pot stond in de vensterbank bij het open raam. NOrmaal geen probleem, echter nu met een enkele rukwind, wordt de pot uit de vensterbank geslagen met het raam uitzet-ijzer welk de pot juist wist te raken in de flank. Vele stengels met begin van bloemknoppen eraf gebroken. Te zien is de opzet/indeling van mijn plantpot. Op de bodem een rode binnenpot onderste boven met daarop een laag hydrokorrels als water buffer, daarboven een grote potscherf langs de potrand,als vultrechter en de rest met potgrondmix, waar de plant in groeit. De wortels ontwikkelen zich tot in de waterbuffer. Zo nu en dan ineens een plens water erbij en dan langdurig met rust laten.